Lefkada

26 07 2022

Lefkada to niesamowite połączenie przepięknych plaż, bujnej zieleni, wysokich gór i turkusowego morza. Dzięki temu, że wyspę łączy z lądem grobla i obrotowy most łatwo tu dotrzeć. Parę lat temu wybudowano nową drogę szybkiego ruchu, która spowodowała, że Lefkada przyciąga coraz więcej odwiedzających. Pojawiające się w internecie informacje – powielane od kilku lat – że wyspa nie jest zbyt popularna, i że można na niej odpocząć w ciszy i spokoju, można włożyć już między bajki. Dotyczy to oczywiście sezonu wakacyjnego, kiedy to wszystkie popularne plaże i kurorty pełne są turystów, choć w głębi lądu nawet latem znajdziecie miejsca mało uczęszczane.

Bardzo lubimy Lefkadę i, podobnie jak na Kefalonię, przyjeżdżaliśmy oraz przypływaliśmy tu wielokrotnie, zawsze znajdując coś nowego do zobaczenia. Lefkada, zwłaszcza podczas dłuższego pobytu, jest wręcz wymarzonym miejscem na piesze wędrówki i rowerowe wycieczki – szczególnie wiosną, gdy wszystko kwitnie. Jednym z głównych powodów zwiększającej się co roku liczby turystów na Lefkadzie są przepiękne plaże zachodniego wybrzeża wyspy.

Niestety, ze względu na warunki pogodowe nie zawsze da się bezpiecznie żeglować po tej stronie wyspy. Natomiast południowe i wschodnie wybrzeże z licznymi zatokami i niewielkimi wysepkami to idealne miejsce na żeglarskie wakacje. Odległości pomiędzy portami i zatokami są bardzo małe i dlatego w każdej sytuacji łatwo znaleźć miejsce do schronienia.

W mieście Lafkada ma swoje siedziby dużo firm czarterowych, dlatego akwen ten jest bardzo popularny wśród żeglarzy. Niestety ta popularność ma też swoje minusy – w okresie letnim pływają tu setki jachtów, a prawdziwą zmorą są liczne flotylle. Kilkanaście jachtów pływających razem skutecznie blokuje małe porty. Chcąc uniknąć takiego towarzystwa, śledźcie strony internetowe firm organizujących takie rejsy, dopasowując swoją trasę do nich, by uniknąć portów, w których one cumują (np. tutaj).

Planujesz czarter jachtu w Grecji? Te informacje mogą Cię zainteresować…

Czarter jachtów w Grecji

Informacje ogólne

Nazwa wyspy prawdopodobnie wzięła się od białych klifów na południu wyspy (λευκό – biały). Pierwsze miasto – Nirikos zostało założone przez Koryntian około 7 w. p.n.e, kiedy to wyspa była ich kolonią. Kilka kilometrów na południe od stolicy pozostały widoczne do dziś resztki murów i fundamenty, ale dla przeciętnego „zwiedzacza” to tylko parę kamieni. Z tego okresu pochodzą też wzmianki o Safonie, która na skutek niespełnionej miłości rzuciła się w morze z urwistych klifów południowego wybrzeża. Historia wyspy przez kolejne lata i wieki była ściśle związana z całym regionem Morza Jońskiego – Lefkada należała najpierw do Rzymian, potem do Cesarstwa Bizantyjskiego, by następnie przejść w ręce Wenecjan, Turków (na ponad 200 lat), Francuzów i Brytyjczyków. Do państwa greckiego wraz z innymi Wyspami Jońskimi została przyłączona w 1864 roku.

W stolicy wyspy

Lefkada jest czwartą pod względem wielkości wyspą jońską, a jej główne miasto i stolica nosi taką samą nazwę jak wyspa. Stolica to tętniące życiem miasto z wieloma sklepami, barami, klubami i tawernami. Niestety na skutek licznych trzęsień ziemi w tym regionie, oprócz twierdzy Agia Mavra i paru niewielkich, ładnych kościołów, nie ma tu nic do zwiedzania.

Trzęsienia ziemi są zmorą mieszkańców całej Lefkady – jeżdżąc po wyspie, spotkacie wiele zrujnowanych budynków. Spacerując uliczkami starego miasta Lefkady, można zobaczyć domy odbudowane w charakterystyczny dla tego miasta sposób. Aby przy kolejnych trzęsieniach zminimalizować straty, wiele budynków ma parter kamienny i murowany, natomiast piętra mają lekką konstrukcję drewnianą, obitą na zewnątrz blachą, pomalowaną na pastelowe kolory.

Lefkada to przede wszystkim największy port wyspy z dużą mariną. Oprócz mariny również całe nabrzeże miasta wypełnione jest setkami jachtów, łodzi, ribów i pontonów.

Najładniejsza część miasta znajduje się według nas na północy, gdzie nadmorska promenada ciągnie się wzdłuż weneckiego kanału. Miejsce to w okresie wakacyjnym tętni życiem do białego rana. Idąc deptakiem w stronę grobli, natraficie na drewniany most, przepięknie oświetlony w nocy. Jeśli będziecie tam szli z mariny, zamiast iść drogą wzdłuż wybrzeża wybierzcie ulicę Mela przechodzącą w Derpfelda; tam najlepiej poczujecie atmosferę miasta.

Na końcu grobli, tuż przy wejściu do kanału, stoi wybudowany przez Wenecjan na początku XIV w. zamek Santa Maura, który bronił wyspy przed piratami. Pierwotnie była to niewielka twierdza, która z czasem rozrosła się do dzisiejszych rozmiarów. Zamek można zwiedzać (wstęp w 2021 roku kosztował 3 euro) i – choć wewnątrz niewiele pozostało z dawnych koszar czy magazynów – chodząc po jego murach ma się doskonały widok na laguny oraz jachty płynące kanałem do Lefkady.

Lokalne produkty

Jeśli lubicie lokalne trunki, odszukajcie sklep Fragouli Aikaterini, w którym, oprócz ouzo z własnej destylarni, jest również bogaty wybór najróżniejszych likierów i nalewek.

Wśród lokalnych produktów, z których słynie wyspa polecamy: miód tymiankowy, soczewicę, lokalną oliwę, wina, likiery i salami. Nie wiemy dlaczego, ale najbardziej chcieliśmy spróbować miejscowego salami. Tutaj doprawione jest ono sporą ilością czosnku i całymi ziarnami pieprzu. Za pierwszym razem trochę się go naszukaliśmy, bo kupowanie wędliny w sklepie z pamiątkami jakoś do nas nie przemawiało. Od jakiegoś czasu lokalne salami można znaleźć w wielu sklepach i supermarketach, jednak my przyzwyczailiśmy się do sklepu Delimari (Ντελημάρη) i tam je kupujemy.

Gdzie warto wybrać się samochodem

Jeżeli wiatry nie pozwolą wam na opłynięcie zachodniego wybrzeża, możecie zawsze wynająć samochód.

Musicie jednak pamiętać, że, tak jak przy innych górzystych wyspach, drogi są dość kręte i odcinka 40 km nie da się przejechać w pół godziny. Nadal nie rozstrzygnęliśmy pomiędzy sobą sporu, czy zachodnie plaże i urwiska lepiej prezentują się z góry czy z dołu. Choć szala przechyla się jednak w stronę „z lądu”.

Najpiękniejsze plaże

Najsłynniejsze i najbardziej obfotografowane plaże to Porto Katsiki i Egremni.

Szczerze mówiąc, to już po zaparkowaniu samochodu przy Egremni staliśmy na skraju klifu jak zahipnotyzowani.

Niesamowite jasne klify w otoczeniu turkusowej wody zachwycają nie tylko z góry, ale i podczas schodzenia schodami w dół z parkingu (nie w głowie nam było – przy takich widokach – liczenie stopni, ale jest ich ponoć ponad 400). Pokonanie ich wymaga nieco wysiłku i odwagi; te wiodące do plaży Porto Katsiki są mniej strome i krótsze.

W wakacje schody wręcz korkują się, bo każdy zatrzymuje się i chce zrobić zdjęcie. Schody na plażę Egremni dość długo, bo aż 6 lat, czekały na odbudowę po trzęsieniu ziemi w 2015 roku. Podczas schodzenia nowymi schodami wciąż jeszcze można zobaczyć resztki starej konstrukcji.

Nie są to jedyne plaże, które warto zobaczyć. Pojedźcie na plażę Gialos, która, w odróżnieniu od poprzednich, jest piaszczysta, a przy tym jest bardzo długa i szeroka, więc łatwiej znaleźć tam ustronne miejsce.

Do tego dojeżdża się tam samochodem na samą plażę, choć droga jest dość stroma i kręta.

Podobnie stroma i kręta trasa prowadzi do plaży Megali Petra, która bardzo nam się spodobała, bo spora ilość ogromnych głazów leżących na plaży i w turkusowej wodzie bardzo „upiększa” to miejsce.

Będąc przy plaży Porto Katsiki, warto pojechać do najdalej na południe wysuniętego cypla z latarnią – Akrotiri Dhoukato.

W tym miejscu w starożytności znajdowała się najważniejsza świątynia wyspy – sanktuarium Apolla. Tutaj też, ze stromych klifów, skoczyła w morze Safona. Było to chyba jedyne miejsce na wyspie, gdzie nawet w pełnym sezonie nie było tłumów. Z okolic latarni będziecie mieli niesamowitą panoramę na sąsiednie wyspy – Kefalonię i Itakę; choć jadąc do latarni zatrzymacie się na pewno nie raz, bo widoki po drodze są jeszcze lepsze.

Z wizytą w wiosce Vafkeri i Karia

Nie wiemy skąd będziecie wypożyczać samochód, ale, zmierzając na zachodnie wybrzeże, znajdziecie w górach malownicze, jeszcze nieskomercjalizowane wioski. Jedną z nich jest Vafkeri, którą można minąć niemal jej nie zauważając. Warto zatrzymać się w niej na posiłek w tawernie Platanos, gdzie podają proste greckie jedzenie.

Inna górska wioska – Karia jest zdecydowanie większa i słynie z tradycyjnych haftów.

Ładne kamienne domy otoczone są sporą ilości zieleni, a na centralnym placu w cieniu rozłożystych platanów można znaleźć wiele barów i tawern. Wybraliśmy Παρδαλό Κατσίκι – rewelacyjna jagnięcina i kozina, sery i sałatki; wszystko z lokalnych produktów. Wioska dzięki promocji przyciąga turystów, jednak póki co nie zepsuło to jej klimatu.

Jeśli czas wam pozwoli, odwiedźcie w Kari Muzeum Folkloru. Jest to niezwykle ciekawe miejsce, w którym można cofnąć się w czasie.

Na zewnątrz można zobaczyć dawne narzędzia rolnicze i tradycyjny piec oraz usłyszeć, jak kiedyś mielono mąkę, wytłaczano winogrona czy oliwki. Wewnątrz odtworzono dawny dom i warsztat tkacki. Jest też spora kolekcja koronek i haftów. Po muzeum oprowadzają dwaj panowie – ojciec i syn, który bardzo ładnie prostym angielskim opowiada o zgromadzonych zbiorach.

Wodospad Dimosari

W okolicy Nidri jest przepiękny wodospad Dimosari. Jednak nie ufajcie GPS na 100% i będąc bliżej celu kierujcie się według drogowskazów. Po zostawieniu samochodu na parkingu pozostanie wam do przejścia około 500 m.

Dobrze mieć pełne obuwie, bo jest trochę kamieni, drewnianych kładek, schodów i miejscami śliskich głazów, więc w klapkach czy japonkach można skręcić nogę. Jeśli lubicie kąpiel w chłodnej wodzie weźcie też kąpielówki i ręcznik, bo wokół wodospadu jest kilka naturalnych basenów. Od końca lipca miejsce to może niektórych rozczarować, ponieważ z góry spada już niewiele wody, ale okolica i tak warta jest zobaczenia.

Wyspy Książęce

Przy wschodnim wybrzeżu Lefkady, naprzeciwko Nidri, znajduje się skupisko niewielkich zielonych wysepek nazwanych Wyspami Książęcymi. Oprócz dwóch znanych Skorpios i Madhouri należą do nich jeszcze Heloni, Tsokari, Skorpidi i Sparti.

O Skorpios słyszał chyba każdy, bo w 1963 roku kupił ją Arystoteles Onassis. Obsadził wyspę tysiącami drzew, wybudował rezydencję, domy dla gości, drogi i nabrzeże. Przez wiele lat na Skorpios Onassis gościł potentatów finansowych, polityków, członków rodzin królewskich czy uznanych artystów.

To na tej wyspie w 1968 roku odbył się jego ślub z Jackie Kennedy. W 2012 lub 2013 roku – informacje o tej transakcji były owiane tajemnicą handlową – Skorpios została sprzedana przez wnuczkę Onassisa – Atenę rosyjskiemu miliarderowi Rybołowlewowi. Krążą plotki, że oligarcha kupił wyspę swojej córce na 18 urodziny. Według informacji, jakie udało nam się znaleźć obecnie trwają prace nad przekształceniem wyspy w ekskluzywny ośrodek dla Vip-ów, głównie właścicieli wielkich jachtów motorowych. Ma powstać m.in. port jachtowy i lądowisko dla helikopterów. Prace miały zakończyć się w 2023 roku, ale w obecnej sytuacji trudno przewidzieć, kiedy to nastąpi.

Nie każdy wie, że również wysepka Sparti była własnością Oassisa. Sparti leży naprzeciwko miejscowości Perigali na Lefkadzie i do dziś nie została zagospodarowana. Pierwotnie Oassis chciał tam wybudować mniejszą kopię Skorpios dla swojego syna Aleksandra. Niestety nic z tego nie wyszło, bo Aleksander w wieku 25 lat zginął w katastrofie lotniczej. Obecnie i ta wysepka należy do Rybołowlewa, a plany co do jej przyszłości nie są znane.

Niewielką wysepkę Madhouri, z charakterystyczną piękną rezydencją na brzegu, doskonale widać z Nidri.

Madhouri od początku XIX wieku jest własnością rodziny Valaoritis. Aristotelis Valaoritis, urodzony na Lefkadzie, to niezwykle ceniony w Grecji poeta i polityk, który był bardzo zaangażowany w przyłączenie Wysp Jońskich do Grecji. Wyspa została mu podarowana w uznaniu jego zasług dla kraju i przez wiele lat mieszkał na niej z rodziną. Madhouri do dziś pozostaje w rękach jego spadkobierców, więc jedynym sposobem, by ją zobaczyć jest rejs wokół jej wybrzeża.

Na Lefkadzie znajdziecie bardzo dużo miejsc do zacumowania, jak i wiele dobrych kotwicowisk.

Lefkada port miejski 38°50’N 020°42,73’E

Stolica wyspy – Lefkada leży w północnej części wyspy. Możecie tu zacumować przy długiej, miejskiej kei, która ciągnie się od mariny do końcowej części kanału przed mostem. W ostatnim czasie postawiono tu cztery nowe, pływające pomosty, które razem ze starym betonowym pirsem znacznie zwiększyły ilość miejsc postojowych.

W piątki i w soboty port okupowany jest przez łódki czarterowe, więc trudniej znaleźć miejsce. Jest tu prąd i woda, ale nie na wszystkich pomostach; nie wszędzie są muringi. W paliwo możecie zaopatrzyć się w trzech miejscach: z autocysterny lub w jednej z dwóch stacji paliw: przy kei miejskiej lub w pobliskiej marinie. Opłaty pobierane są przez pracownika portowego. Możecie wcześniejszej zarezerwować miejsce w porcie na tej stronie.

Port zlokalizowany jest w centrum miasteczka, więc tawerny, kawiarnie, kluby, bary i sklepy są na wyciągnięcie ręki. Jest sklep żeglarski i serwis jachtowy. Jeśli szukacie ciszy, starajcie się zacumować w północnej części portu, bliżej mostu.

Lefkada Marina 38°49,78’N 020°42,9’E

Marina Lefkada, podobnie jak Gouvia na Korfu, należy do firmy D-Marin. Marina ma ponad 600 miejsc do cumowania. Jest tu wszystko: travellift, stacja paliw, supermarket, bar, sklep żeglarski, serwis jachtowy i inne udogodnienia.

Niestety marina – jak na greckie warunki – jest dość droga, a dodatkowo trzeba jeszcze zapłacić za prąd i wodę (na kartę). Dodatkowo płatne są też prysznice, co, przy wysokiej opłacie za postój, jest już według nas absurdem. Wieczorem warto pójść do leżącej niecały kilometr dalej Lefkady, gdzie jest dużo tawern, barów, kawiarni, klubów i sklepów. Przed wejściem do mariny najlepiej jest zgłosić się na kanale 69 VHF i dalej postępować zgodnie ze wskazówkami obsługi. Lefkada Marina: tel. +30 26450 26645, www.d-marin.com/en/marinas/lefkas/

Lefkada Kanał

Zachodnie wybrzeże wyspy Lefkada jest dość skaliste, pozbawione portów i zatok oraz narażone na silne wiatry. By ułatwić żeglugę, ale też skrócić drogę morską, Koryntianie postanowili w VII w. p.n.e. wykopać kanał. Dziś kanał nie ma dużego znaczenia strategicznego i handlowego, ale stanowi jedną z atrakcji tego regionu.

Aby wpłynąć do kanału z północy, musicie kierować się na wejście do kanału 38°50,79’N 020°43,35’E, które zostało parę lat temu pogłębione i przebudowane.

Jeśli będziecie płynąć w ciągu dnia, dość długo widać tylko piaszczystą plażę, dopiero podpływając bliżej zobaczycie falochron, a za nim zabudowania fortu Ag. Maura.

Mijając falochron, zobaczycie pławy wskazujące wejście do kanału.

Nocą z dość daleka widoczne jest zielone światło na końcu cypla oraz trzy białe światła oznaczające końcówki niedokończonych falochronów. Pławy wskazujące wejście do kanału zobaczycie na lewo od białych świateł.

Gdy wpłyniecie już do kanału, musicie cały czas trzymać się wytyczonego przez pławy szlaku wodnego, gdyż poza nim jest płytko.

Most, który łączy Lefkadę ze stałym lądem otwierany jest w ciągu dnia najczęściej o pełnych godzinach. Nocą kanał jest nieczynny, jednak możecie spróbować wywołać obsługę mostu na kanale 12 VHF i poprosić o otwarcie. Nam się to udało, co prawda tylko raz próbowaliśmy.

Od strony północnej przed mostem jest keja, przy której można poczekać na otwarcie mostu. Płynąc od południa, lepiej „wpasować się” w godziny otwarcia mostu, gdyż nie ma tam kei, przy której można by poczekać.

Wejście do kanału od południa 38°48,1’N 020°43,65’E jest bardzo łatwe, gdyż tor wodny jest szeroki i wyznaczają go pławy, jednak musicie bezwzględnie przestrzegać wyznaczonego toru, gdyż poza nim jest bardzo płytko.

Port Ligia 38°47,31’N 020°43,28’E

Płynąc na południe wyspy, pierwszym portem, jaki napotkacie na swojej drodze, jest Ligia.

W tym małym porcie rybackim trudno znaleźć miejsce do cumowania; nam raz udało się zacumować przy końcu pirsu. Gdyby wam nie udało się znaleźć miejsca przy kei, zawsze można stanąć nieopodal na kotwicy.

Miejscowość nie jest atrakcyjna, a według nas jedynym powodem, by tu „być” jest słynna tawerna Giannis. Choć, jak to często bywa, zbytnia popularność może jej zaszkodzić; na razie jest jednak OK. Poza doskonałymi rybami i owocami morza, tawerna oferuje też duże porcje wyjątkowych mięs. Jeśli dobrze traficie, zostaniecie uraczeni najlepszym jaki kiedykolwiek jedliście kogutem z makaronem. A na deser polecamy wyśmienite w tym miejscu galaktoboureko.

Port Nikiana 38°45,69’N 020°43,26’E

Kolejnym portem w drodze na południe jest Nikiana. To mały port rybacki z kilkunastoma miejscami dla jachtów. Ponieważ jest tu mała baza czarterowa, od piątku do niedzieli trudno znaleźć miejsce do cumowania.

W środku tygodnia Nikiana to spokojna i urocza miejscowość, nieopanowana jeszcze przez masową turystykę. Jachty cumują rufą do wschodniego pirsu. Brak prądu i wody, a paliwo najlepiej nalać w pobliskim porcie Perigiali, gdzie jest stacja paliw. Jest tu kilka niezłych tawern, kawiarnie i sklepy. Będąc w Nikiana, zawsze pijemy kawę w barze Apico. Kawa jest doskonała, a Yannis – właściciel robi doskonałe pancakes (wiemy, że to nie greckie danie, ale nigdy nie możemy się oprzeć).

Port Perigiali 38°43,16’N 020°43,47’E

Jednym z powodów, by się tu zatrzymać jest stacja paliw, gdzie dodatkowo możecie zatankować też wodę.

W pobliżu jest mały sklep spożywczy i bar, gdzie można coś zjeść. Uwaga, wg informacji podawanych w Navionics i w locjach, przy stacji paliw jest płytko i są kamienie. W czerwcu 2022 roku było tam 2,5 m głębokości.

Miejscowość Nidri

Miasteczko Nidri to typowy kurort wypoczynkowy z niezliczoną ilością tawern, kawiarni, klubów, biur podróży, wypożyczalni samochodów, skuterów i rowerów oraz sklepów z pamiątkami, które ciągną się wzdłuż wybrzeża.

Jest tu kilka miejsc do cumowania, poza tym w zatoce jest dużo miejsca na kotwiczenie:

Keja miejska 38°42,4’N 020°42,66’E

Bardzo trudno tu o miejsce, jest prąd i woda na kartę. Jachty cumują prawie w centrum miasta, więc musicie liczyć się z hałasem do rana dochodzącym z pobliskich klubów. Doskonała lokalizacja dla załóg szukających nocnych rozrywek.

Pomost firmy czarterowej Skorpios 38°42,27’N 020°42,57’E

Skorpios tel.: +30 2645092281, +30 6978328898. Kolejne miejsce do cumowania, blisko centrum miasteczka. Ponieważ jest to pomost firmy czarterowej, od piątku do niedzieli trudno tu o miejsce. Jeśli chcecie zacumować od poniedziałku do piątku, wywołajcie obsługę na VHF 14. Są muringi, jest prąd, woda, prysznice i toalety, wi-fi, monitoring. W pobliżu jest sklep żeglarski.

Pomost firmy IBA (Ionian Boat Assistance) 38°42,19’N 020°42,58’E

Kolejny pomost do cumowania; tym razem dostępny przez cały tydzień. Obsługa na VHF 83, rezerwacja możliwa poprzez adres e-mail na stronie IBA lub telefonicznie +30 2645093020. Jest prąd i woda oraz bezpłatny dostęp do basenu hotelowego i wc; prysznice płatne 3 euro. W pobliżu jest sklep żeglarski. Gdy byliśmy tam ostatnio, były problemy z muringami i cumowaliśmy z kotwicą z dziobu.

Pomost firmy Nidri marine 38°42,09’N 020°42,55’E

Jest obecnie zajęty w całości przez firmę czarterową.  

Pomost hotelu Armonia 38°42,04’N 020°42,52’E

Rezerwacja miejsc możliwa jest przez recepcję hotelu Armonia, tel.: +30 2645092751. Jest prąd i woda. W cenie postoju jest darmowy dostęp do basenu hotelowego; na terenie hotelu jest też bar i restauracja. Jest tu zdecydowanie spokojniej i ciszej niż w Nidri.

Pomost hotelu Iris 38°41,92’N 020°42,48’E

Możliwość zarezerwowania miejsc przez recepcję hotelu Iris, tel.: +30 26450 92546, +30 6946722182. Na pomoście jest prąd, woda, wi-fi i są muringi. W cenie postoju zawarty jest dostęp do dwóch basenów hotelowych i toalet; prysznice płatne 2,50 euro. Jest też restauracja i bar. Jeszcze dalej stąd do Nidri, ale za to jest tu cisza i spokój.

Zatoka Vlicho

Duża i dość płytka zatoka (w części południowej i południowo-wschodniej jest bardzo płytka) z dużą liczbą miejsc do kotwiczenia. Jest tu też kilka miejsc do cumowania:

Pomost tawerny Limanaki 38°41,27’N 020°41,95’E

Tawerna Limanaki. Darmowe cumowanie dla gości tawerny; są muringi, jest woda i prąd.

Pirs firmy czarterowej Sail Ionian 38°41,17’N 020°41,94’E

Sail Ionian. Prąd, woda oraz muringi. Ponieważ pirs i pływający pomost należą do firmy czarterowej, od piątku do soboty miejsca zajęte są przez ich własne jachty, ale można próbować zacumować w środku tygodnia.

Vlicho Yacht Club 38°41’N 020°41,93’E

Vlicho Yacht Club, tel.: +30 2645029282, +30 6976778963. Możecie zacumować przy kei lub pływającym pomoście; są tu muringi, jest prąd, woda, prysznice, wc, wi-fi oraz wszelkie usługi jachtowe, zimowanie. Na miejscu jest tawerna i kawiarnia, sklep jest w pobliżu.

Zatoka Desimi 38°40,3’N 020°42,84’E

Popularna wśród żeglarzy zatoka z ładną, ale niestety bardzo obleganą plażą.

Na brzegu są tawerny, leżaki i wypożyczalnie drobnego sprzętu pływającego. Pisaliśmy już kiedyś, że w Grecji nie wolno stawać na kotwicy bliżej niż 300 m od plaży – tutaj przepis ten jest rygorystycznie przestrzegany. Policja Portowa przypływa kilka razy dziennie i „wyrzuca” zbyt blisko kotwiczące jachty.

Kotwica trzyma dość dobrze, jednak w niektórych miejscach dno jest skaliste.

Zatoka Rouda, Mikro Gialos 38°38,25’N 020°41,85’E

Kolejna zatoka wschodniego wybrzeża Lefkady z ładną, zorganizowaną plażą. Podobnie, jak w poprzedniej zatoce, radzimy zachować min. 300 m odległości od plaży, gdyż tutaj też „grasuje” Policja Portowa. Na brzegu również są tawerny, leżaki i wypożyczalnie drobnego sprzętu pływającego.

Zatoka i port Sivota

Pomimo tego, że zatoka jest dość mała jest tu bardzo dużo miejsc do cumowania.

Sivota jest bardzo popularna wśród żeglarzy. Jest to jedno z niewielu miejsc w Grecji, gdzie – wzorem Chorwacji – tawerny mają swoje pomosty, a jedząc kolację w tawernie, macie postój gratis.

Jednak uwaga, zdarza się, że pomimo zapewnień obsługi tawerny, że postój jest darmowy, przychodzi pracownik portowy i pobiera opłaty za postój.

Pomost tawerny Yacht Bar 38°37,46’N 020°40,98’E

Tel.: +30 6977404741. Jest prąd, woda, muringi; toalety są w tawernie. Bezpłatny postój dla gości tawerny.

Pomost tawerny Vibes 38°37,47’N 020°40,96’E

Tel.: +30 2645031944. Jest prąd i woda; toalety są w tawernie. Pomost jest dość mały i cumuje się do niego longside. Bezpłatny postój dla gości tawerny. Ceny w tawernie trochę wyższe niż u innych, a jedzenie bardziej w stylu fusion.

Pomost tawerny Ionian 38°37,49’N 020°40,93’E

Tel.: +30 2645031178. Jest prąd, woda i muringi. Toaleta i prysznic oraz postój jest za darmo dla gości tawerny.

Keja przed tawerną Spiridoula 38°37,46’N 020°40,9’E

Tel.: +30 2645031182. To najstarsza tawerna w Sivocie, z doskonałą, tradycyjną kuchnią. Jest prąd, woda i są muringi. Bezpłatny postój dla gości tawerny.

Pomost tawerny Stavros 38°37,44’N 020°40,93’E

Tawerna Stavros, tel.: +30 2645031181. Prąd, woda i muringi. Wszystko gratis dla gości tawerny.

Pomost tawerny 12 Gods 38°37,42’N 020°40,93’E

Tel.: +30 2645031880. Jest wi-fi, prąd, woda i muringi. Toaleta i prysznic oraz postój jest za darmo dla gości tawerny. Dodatkowo można zrobić pranie – koszt 5 euro.

Pomost tawerny Delfinia 38°37,34’N 020°40,97’E

Tel.: +30 2645031180. Prąd, woda i muringi. Wszystko gratis dla gości tawerny.

Pomosty firmy Sivota Pontoons 38°37,32’N 020°41,04’E

Trzy pomosty są zarządzane przez firmę Sivota Pontoons. Tel.: +30 6982049713, +30 6949755632 , email: sivotapontoons@gmail.com. Pomosty zlokalizowane w najspokojniejszym miejscu zatoki, ale postój jest płatny i dość drogi. Są tu muringi, jest prąd i woda oraz wi-fi.

Zatoka Afteli 38°36,48’N 020°39,28’E

Zatoka z dość spokojną, kamienistą plażą. Jest bar na plaży.

Zatoka Kastri 38°36’N 020°37,6’E

Kolejna zatoka południowo-wschodniego wybrzeża wyspy. W zatoce jest kilka plaż, przy jednej z nich, Ammousa, jest tawerna. W północno-wschodniej części zatoki leży ustronna kamienista plaża Parassouda.

Zatoka Vasiliki

Wpływając do zatoki Vasiliki, po prawej stronie znajduje się bardzo ładna plaża Agiofili 38°36,3’N 020°36,75’E, gdzie w sezonie funkcjonuje bar. W całej zatoce jest dużo miejsc do kotwiczenia. Zatoka Vasiliki ze względu na warunki wiatrowe jest mekką windsurferów.

Port Vasiliki 38°37,55’N 020°36,2’E

Po kilku latach budowy, w roku 2021 zakończono przebudowę portu i budowę mariny. Jednak do dnia dzisiejszego port i marina nie zostały uruchomione. Pewnie, wzorem innych niedokończonych, nowa marina popadnie w ruinę.

Port składa się teraz z dwóch części: nowej zewnętrznej i starej wewnętrznej.

Nieoficjalnie jachty cumują już w nowej części i zdarza się nawet, że pobiera się od nich opłaty za postój, jednak nie funkcjonują tam słupki z prądem i wodą i nie ma muringów. Oficjalnie wolno cumować wyłącznie w mniejszym porcie (tym wewnętrznym, starym) przy pirsie południowo-wschodnim. Jest to zdecydowanie wygodniejsze i bezpieczniejsze miejsce do zacumowania.

Jest tu prąd i woda na kartę, którą można kupić w supermarkecie. Przy cumowaniu pomaga Stathis – właściciel Yacht Cafe, tel.: +30 6974458024, ale czy robi to legalnie, trudno stwierdzić. W każdym razie, jeśli chcecie zarezerwować wcześniej miejsce lub skorzystać z pomocy przy cumowaniu, skontaktujcie się ze Stathisem. Jeżeli będziecie cumować w nowej części portu, to uważajcie, bo można zaczepić kotwicą o leżące na dnie łańcuchy. Uwaga, na osoby pobierające opłaty, bo nie wszyscy są „oficjalnymi” przedstawicielami portu. W miasteczku jest dużo tawern, są kawiarnie, bary i markety.

Autorzy: Elżbieta i Piotr Kasperaszek

Od 30 lat przemierzają Grecję jachtem i nie tylko. Autorzy 7 przewodników żeglarskich o Grecji, w tym jeden „242 miejsca w Grecji, które można zobaczyć, żeglując” adresowany nie tylko dla żeglarzy oraz książki kucharskiej o kuchni greckiej. Przez wiele lat publikowali artykuły w Żaglach i Jachtingu. Pierwszy przewodnik – „Grecja, najlepsze trasy dla żeglarzy” uzyskał dwie prestiżowe nagrody: Nagrodę im. Leonida Teligi za rok 2015 oraz Nagrodę Magellana, za najlepszy przewodnik za rok 2015. Przewodnik „242 miejsca w Grecji, które można odwiedzić, żeglując” został wyróżniony przez Magazyn Literacki KSIĄŻKI, w kategorii – najlepsze publikacje turystyczne 2022 roku.