Żirje
Wyspa Żirje jest najbardziej na zachód wysuniętą wyspą Archipelagu Sibenickiego. Często odwiedzana przez żeglarzy płynących w stronę Parku Narodowego Kornati. Posiada kilka bezpiecznych zatok, gęsto wypełnionych bojami.
Zatoka Tratińska
Głęboka zatoka leżąca na północno-zachodnim brzegu wyspy stanowi dobrą ochronę szczególnie przed północnymi wiatrami. Na brzegu ustawiono kontener na śmieci. W zatoce znajduje się ponad 20 boi, niektóre z przeznaczeniem dla mega jachtów. Kto ma ochotę na spacer może udać się na pobliskie wzniesienie skąd rozpościera się fantastyczny widok na morze i oddalone Kornati. Na szczycie znajdują się resztki umocnień wojskowych. Prowadzi do nich asfaltowa droga, dlatego latem jest to popularne miejsce do podziwiania zachodu słońca. W zatoczce znajduje się Konoba Tratińska, a czterysta metrów dalej wgłąb lądu gospoda Julie. Cena za postój na boi 200-250 Kun w zależności od długości jachtu.
Vela Stupica
Na południowym brzegu wyspy rozciąga się, szeroka zatoka o nieregularnym kształcie. Znajdziemy tu ponad 30 boi. To nasze ulubione miejsce na Żirje, niestety w sezonie bardzo popularne. Jeśli chcesz cumować na boi w lipcu lub sierpniu radzimy przypłynąć tutaj przed godziną 14.00. Postój kosztuje 2o kun za 1 m jachtu. Osoba pobierająca opłatę zabiera również śmieci. Latem można tu kupić świeże rogaliki z czekoladą i marmoladą – rankiem przypływa motorówka i oferuje wypieki prosto na jacht. Na końcu zatoki znajduje się popularna konoba Siżgorićeva. Niewielki drewniany pomost pozwala swobodnie przycumować pontonem.
Nawet jeśli nie zdecydujemy się na posiłek w konobie, warto zejść na ląd. Na pobliskim wzgórzu znajdziemy ruiny twierdzy Gradina wzniesionej w VI wieku przez bizantyjskiego cara Justyniania. Jej zadaniem była kontrola szlaków morskich. Pierwotnie warownia miała ponad 100m wysokości, 5 wież i otaczały ją podwójne mury. Niewiele z tego pozostało. Nie mniej jednak widok z tego miejsca na zatokę Vela Stupica i cumujące w niej jachty jest warty wyprawy.
Mala Stupica
Daje dobre schronienie przed każdym rodzajem wiatru poza jugo. Kotwiczyć można na głębokości 5 m. Dno jest piaszczyste a kotwica dobrze trzyma. W zatoce znajduje się również kilkanaście boi.
Cumując w tej zatoce rekomendujemy wyprawę na najbardziej na południe wysunięty fragment wyspy. Droga jest bardzo malownicza. Wędrując, można podziwiać zarówno wschodnią jak i zachodnią stronę wyspy. Na szczycie wzgórza, które jest celem naszej wycieczki, znajdziemy tablicę upamiętniającą toczone tu walki oraz pozostałości bunkrów. Polecamy.
Muna
Niewielka, senna osada na wschodnim brzegu wyspy. Molo z falochronem zarezerwowane jest dla regularnie kursującego tu promu i katamaranu pasażerskiego. Na wyspie w przeciwieństwie do Kaprije obowiązuje ruch kołowy. Dla żeglarzy przygotowano niewielki pirs z 10 muringami. Istnieje możliwość podpięcia do prądu. Brak wody. Dwie konoby otwarte są tylko w okresie letnim. Kto potrzebuje zaopatrzyć się w pieczywo musi poczekać na pierwszy prom.
Przejdź do sekcji
