Pogoda dla żeglarzy Lanzarote

Lanzarote leży niespełna 125 km od wybrzeża Maroka. Bliskie sąsiedztwo Sachary sprawia, że jest to najgorętsza Wyspa Kanaryjskie. Nie bez powodu nazywają ją Wyspą Ognia. Brak istotnych wzniesień powoduje, że nie występują tutaj lokalne zmiany w cyrkulacji wiatrów. Co więcej nad wyspą rzadko pojawiają się chmury, a opady prawie nie występują. Dzięki temu Lanzarote może poszczycić się największą liczbą godzin słonecznych ze wszystkich Wysp Kanaryjskich.

A mimo to, żeglując wzdłuż wybrzeża Lanzarote łatwo dostrzeżemy działanie lokalnych mikroklimatów. I tak północ Lanzarote jest zwykle bardziej zachmurzona i bardziej wietrzna niż południe. Tym samym charakteryzuje się bardziej wilgotnym klimatem, co sprzyja szybszej wegetacji. Natomiast południe Lanzarote znane jest ze swojego suchego i gorącego klimatu oraz 2 500 godzin słonecznych każdego roku.

Pomimo, że wyspa jest stosunkowo płaska można na niej zaobserwować dwa niskie pasma górskie. Blokują one chłodne pasaty z północy oraz afrykańskie wiatry ze wschodu. W rezultacie strona wschodnia Lanzarote jest wyraźniej bardziej sucha i pustynna, gdy jednocześnie strona wschodnia pozostaje całkiem zielona i wilgotna.

Lato

Od kwietnia do listopada na Lanzarote jest zdecydowanie gorąco i sucho. Średnia temperatura rośnie z 24^oC w kwietniu, aż do 29^oC w sierpniu, aby ponownie spać do 24^oC w listopadzie. Temperatura w nocy zwykle obniża się do poziomu 17^oC ale w najgorętszych miesiącach utrzymuje się na poziomie 20^oC. Zwykle wiejąca tu morska bryza oraz niska wilgotność sprawia, że temperatura ta jest bardzo przyjemna. Jeśli jednak zawieje wiatr ze zachodu – sirocco, pogoda gwałtownie się zmienia. Napływa gorące powietrze znad Sachary, a temperatura może wzrosnąć nawet do 40^oC. Podczas lata opady są tutaj nieznaczne, choć zdarzają się krótkie burze. Zazwyczaj jednak niebo jest błękitne, a słońca jest pod dostatkiem.

Zima

Zwykle średnia temperatura w ciągu dnia nie spada tutaj poniżej 20^oC. W nocy temperatura może spaść do 14-15^oC.  Są to jednak nadal najwyższe temperatury w Europie o tej porze roku. Nie dziwi zatem duża liczba żeglarzy, uciekających przed chłodem i deszczem, w ciepłe rejony Wysp Kanaryjskich.

Zimą na Lanzarote opady są bardziej intensywne niż latem, ale nie przekraczają 4 dni w miesiącu. Statystycznie zimą słońce świeci co najmniej siedem godzin dziennie. Temperatura morza w najchłodniejszym okresie od lutego do marca, nie spada poniżej 18^oC. Widok kąpiących się w morzu ludzi nie jest rzadkością.

Wiatry

Główną cechą żeglugi wśród Wysp Kanaryjskich jest powstawanie dyszy wiatrowych. Zwykle tam gdzie powstają dysze wiatrowe prędkość wiatru wzrasta o 10-15 węzłów. Powstają one najczęściej między wyspami, w cieśninach oraz w rejonie przylądków.

Lanzarote podobnie jak inne Wyspy Kanaryjskie leży w strefie pasatów. Najbardziej popularny wiatr na Lanzarote, przeważający wiosną i latem (szczególnie w lipcu) to wiatr północny i północno-wschodni. Zdarza się, że wschodni wiatr jest silniejszy i wytwarza podmuchy o sile 3-4 stopni w skali Beauforta,  tworząc krótkie, strome fale. Najczęściej ma to miejsce w najgorętszym okresie dnia między 12.00-17.00. Zwykle pod wieczór, wiatr północny stwarza idealne warunki do żeglugi.

Sirocco to gorący, duszny wiatr z południowego-wschodu, często niosący drobinki piasku z Sahary. Tutaj nazywany la Calima. Wieje najczęściej jesienią i zimą ale może również pojawić się latem. Bardzo słabo odczuwalny na wschodnim wybrzeżu między Arrecife a Puerto Calero. W innych rejonach wyspy może osiągnąć siłę do 8 stopni w skali Beauforta. Wiatr potrafi gwałtownie „ślizgać się” po zachodnim wybrzeżu tworząc tzw. spadające wiatry. Siła wiatru zmienia się w ciągu dnia i nocy.

Pływy

Lanzarote podobnie jak pozostałe Wyspy Kanaryjskie to obszar pływowy o charakterystyce półdobowej. Średni skok wynosi ok 1,5 m. Prąd przy wyspach ma kierunek południowy, jego prędkość wynosi około 0,5 węzła, latem wzrasta do 2 węzłów.